Monday, June 11, 2012

Bota femijerore ♥


Pyeta nje vajze 5 vjec 'C'deshiron te behesh kur te rritesh?' , e dini si mu pergjigj: 'Dua te fluturoj... ' :)

Kisha harruar sesa e shkujdesur mund te jete mendja e tyre.. Mendja e femijeve, duan te dine gjithcka, megjithese me zor se mund te kuptojne ndonje gje nga bota e te rriturve. Me buzeqeshje 11-dhembeshe, jane te vetmet krijesa te cilat te bejne te vesh buzen ne gaz , jane te vetmet te cilat jane 100% te verteta... Jane ato te cilat mund t'i pergjigjen pyetjes 'Ke do me shume: mamin apo babin? ' duke mos pasur asnje kompleks, jane ato te cilat kur i pyet 'Kush eshte vendi yt i preferuar?' ne vend qe te thone 'Hawaii apo Dubai apo nje zot e di cfare' mund pergjigjen ne menyre modeste 'Qielli roze.. :')!'

Eshte bota femijerore ajo qe une kam me shume zili, ajo qe nuk mundem me ta kthej te une.. por ama , askush s'ka thene se nuk mundem ta kujtoj e ta rikujtoj here pas here, sic bera ne keto rreshta... 

Sunday, June 10, 2012

What makes a 'good' boyfriend?

~♥~ A good boyfriend is someone who is sweet, kind, gentle, and respectful. He knows his bondaries-and LOVES to push them but doesn't go so far as to break them. He is fairly good looking and fit. He can make you smile when you're feeling down. He always knows what to do. He makes sure you know how he feels about you. He doesn't cheat on you. He becomes your place of shelter, you can count on him to protect you and cuddle in his arms when things go awry. He gives you your space when you need it. He doesn't over-react, become overbearing or dominating. And best of all he constantly showers you with affection, but doesn't get to clingy. ♥

Monday, June 4, 2012

♥ Dritare e heshtur


Ne qiellin e verdhe si tunxh, tymtaja e oxhaqeve nuk ishte zhdukur ende. Mesnata kishte kaluar qekur. Mbremja ishte e bukur dhe e qete. Hena ishte ngritur permbi catine e fabrikes. Qe bere shume e ndritshme dhe tani dukej sikur qendronte varur ne deget e kumbulles porsi nje llambadar i verdhe. Deget tundeshin lehte sa andej-ketej nga puhia.
U ula te dritarja. Perjashta shtrihej rruga kryesore e qytetit nen driten e kalter . Ishte e zbrazur dhe e shkrete. Manekinet ne vitrinat e dyqaneve ngjanin si fantazma te zbehta dhe te ngjallnin nje ndjenje percmimi. Prane tyre vezullonin prodhime bizhuterie. Perpara reklamat e firmave te ndryshme nderronin njera-tjetren dhe dukej sikur kacavireshin mbi kurorat e pemeve.
Shkova neper mend lloj-lloj gjerash. Sesa kasha vuajtur ne kete jete, sesa me ishte dashur te arrija aty ku ndodhesha. Me trembte ajo qetesi vdekjeje. Me trembte ajo rrugice e braktisur naten. Me tmerronin hyrjet e shtepive qe pushtonin trotuaret. Por perseri qendroja aty e ngrire e I veshtroja.Papritmas filloi te vesonte nje shi I imet. Dhe qendrova aty per nje kohe te gjate, derisa me zuri nje gjume I embel qe me hapi dyert e asaj bote, ku gjithcka mund te ishte perfekte: bota ku mund te enderroja.